De schuur op schapenboerderij De Waddel op Texel staat erbij alsof dat altijd al zo is geweest. Maar vergis je niet: hij is bijna net zo nieuw als de lammeren in de kraamkamer en exact 4 eeuwen jonger dan de stolp uit 1625. Boer Jan-Willem Bakker en zijn vrouw Sonja liepen met Credion-adviseur Maarten-Jeroen den Boer een race tegen de klok om de bouw van de schuur te realiseren. Samen kijken ze terug op een pittige periode.

Boerderij De Waddel staat al 400 jaar aan de voet van de Hoge Berg op Texel, de laatste eeuw in beschermd gebied van Natuurmonumenten. De 15 meter hoge berg, de tuunwoallen en de schapenboeten zijn karakteristieke elementen in het landschap.

“Als 8^e generatie schapenboer op het eiland ben ik zwaar erfelijk belast”, lacht Jan-Willem. “Ik ben verslaafd aan schapen en net als iedereen hier verliefd op het bijzondere landschap. Als boer ben ik een passant op deze plek. Elke stap die ik zet met mijn bedrijf is niet voor nu, maar gericht op de toekomst.”

Veel partijen zetten zich in om dat landschap voor de toekomst te bewaren. En hoewel er één gezamenlijk doel is, zijn er ook tegenstrijdige belangen. Jan-Willem: “Natuurmonumenten staat bijvoorbeeld voor het beheer en behoud van de natuur en dat strookt niet altijd met de doelstellingen van de boeren. Toch hebben we hier op het eiland de handen ineen geslagen om met elkaar te zorgen dat de ontwikkelingen rondom landschap, natuur en veehouderij hand in hand gaan.”

De vader van Jan-Willem bouwde lage schapenhokken op De Waddel. “Toen hij in 2012 overleed, liet hij een hokkerig geheel na. We vonden al een tijd dat daar maar een keer een knappe schuur voor in de plaats moest komen. Maar hoe betaal je die als je geen hypotheek kunt krijgen voor een gebouw op gepachte grond?”

Eind vorig jaar kwam de kans die Jan-Willem en Sonja niet aan zich voorbij konden laten gaan: een flinke subsidie voor de bouw van de schuur. De subsidievoorwaarden maakten dat wel een behoorlijke uitdaging.

De veearts van de familie Bakker én hun architect kwamen met de tip om Maarten-Jeroen den Boer in te schakelen, de Credion-adviseur op het eiland. Jan-Willem: “Vooraf had ik het beeld dat hij met grote projecten bezig was, waar veel geld in omging. Een beetje de ver-van-mijn-bed-show, eerlijk gezegd. Maar Maarten-Jeroen heeft duidelijk laten zien dat ook hij hart heeft voor ons eiland.”

“Jan-Willem en Sonja zaten in een spagaat. Om subsidie te krijgen moesten ze uiterlijk 31 december de aannemer opdracht geven en betalen. Maar dat laatste lukte niet, zo vlak voor de feestdagensluiting van de bank”, herinnert Maarten-Jeroen zich.

“De Rabobank zou de aanvraag voor de financiering - een langlopende lening met pandrecht op de activa van de onderneming - in januari oppakken. Tegelijk zou het recht van opstal worden gevestigd op de pachtgrond, zodat Jan-Willem en Sonja vermogen konden gaan opbouwen. Daarom regelde ik een overbruggingskrediet bij een informal financier uit mijn netwerk; ook een plaatselijke ondernemer die de casus direct snapte en de middelen en bereidheid had om te helpen.”

De overbrugging betekende extra rentekosten voor Jan-Willem en Sonja en extra werk voor Maarten-Jeroen, maar dat was het ze waard om de subsidie veilig te stellen. Jan-Willem: “Als Maarten-Jeroen ruikt dat iets mogelijk is, dan gaat hij er 300% voor. Hij is een begrip op het eiland: lukt het even niet met je financiering, dan bel je hem.”

“Ik heb met plezier met Jan-Willem en Sonja samengewerkt”, zegt Maarten-Jeroen. “Ze wonen op 5 minuten rijden van kantoor, dus ik ging regelmatig langs.”
“Dat maakte ons contact persoonlijk”, vindt Jan-Willem. “We zijn hem zeer erkentelijk, want zonder hem had die schuur hier nu niet gestaan.”

Veel tijd om bij te komen van het financieringstraject hadden Sonja en Jan-Willem niet. De schuur moest uiterlijk 15 maart af zijn. “De bouw viel samen met de lammertijd, voor ons net de drukste periode van het jaar. Maar het is gelukt, met dank aan onze fantastische architect en aannemer en de gemeente.”

Jan-Willem: “Ook al staat ‘ie er nog maar net, de schuur is nu al een icoon. Hij staat symbool voor het feit dat alle partijen vertrouwen hebben in de ontwikkeling van het gebied. Samen met de buurt, Natuurmonumenten, de gemeente en de provincie hebben we iets moois toegevoegd aan het landschap.

De kapschuur is ondergeschikt aan de stolp, duurzaam en van goede kwaliteit. De prachtige houten constructie is laag en gaat op in de omgeving. Hij staat met de open kant naar het landschap.

In de spantvakken ontvangen we bezoekers op strobalen, waar we ze in verbinding brengen met het gebied en kennis laten maken met onze producten. Er zijn kraamkamers voor de schapen en we stallen onze machines nu overdekt, dat scheelt in de onderhoudskosten.”